De woorden die vergeet ik, maar de melodieeën houd ik vast: ervaringen van mensen met een haperend brein die zingen in een participatiekoor.
Inleiding: Wereldwijd is dementie een groot probleem. Kunstinterventies voor mensen met een haperend brein, waaronder zang, hebben veelbelovende effecten op alle dimensies van het positieve gezondheidsmodel. Hoewel eerdere bevindingen in tijden van COVID zijn gedaan, is een participatiekoor onderscheidend. Het doel van het onderzoek is om de ervaringen met betrekking tot positieve gezondheid van mensen met een haperend brein die zingen in een participatiekoor te begrijpen.
Methoden: Onderzoekers participeerden samen met de andere koorleden in een inclusief koor voor mensen met en zonder een haperend brein. In deze kwalitatieve studie zijn negen semigestructureerde interviews bij mensen met een haperend brein die zongen in een participatiekoor uitgevoerd. De topiclist is opgesteld aan de hand van het positieve gezondheidsmodel en het Kitwood model om de onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden. De data is abductief geanalyseerd, waarbij zowel een framework analyse met het positieve gezondheidsmodel als een thematische analyse binnen de onderdelen van het framework zijn gebruikt.
Resultaten: Zingen in een koor brengt deelnemers dichter bij elkaar. Ze ervaren steun en hulp wanneer zij voor praktische moeilijkheden staan. Een participatiekoor wordt beschouwd als een vrijblijvend koor dat focust op wat nog wél kan. Mensen kunnen kritisch zijn op hun eigen zangkunsten en ervaren ook prestatiedruk van binnenuit. De meeste koorleden willen graag een mooi optreden neerzetten en daar ook moeite voor doen door middel van oefenen. Het is verrassend voor de mensen met een haperend brein om te zien waar zij samen toe in staat zijn.
Conclusie: Binnen een participatiekoor spelen meedoen, zingeving en mentale gezondheid een belangrijke rol voor mensen met een haperend brein binnen het positieve gezondheidsmodel, terwijl kwaliteit van leven, dagelijks functioneren en lichaamsfuncties minder relevant zijn voor dit onderwerp. Dit kwalitatieve onderzoek heeft ervoor gezorgd dat we de ervaringen met betrekking tot de positieve gezondheid van mensen met een haperend brein die zingen in een participatiekoor beter begrijpen.
Link naar de scriptie van Megan Nederlof.
Inleiding: Wereldwijd is dementie een groot probleem. Kunstinterventies voor mensen met een haperend brein, waaronder zang, hebben veelbelovende effecten op alle dimensies van het positieve gezondheidsmodel. Hoewel eerdere bevindingen in tijden van COVID zijn gedaan, is een participatiekoor onderscheidend. Het doel van het onderzoek is om de ervaringen met betrekking tot positieve gezondheid van mensen met een haperend brein die zingen in een participatiekoor te begrijpen.
Methoden: Onderzoekers participeerden samen met de andere koorleden in een inclusief koor voor mensen met en zonder een haperend brein. In deze kwalitatieve studie zijn negen semigestructureerde interviews bij mensen met een haperend brein die zongen in een participatiekoor uitgevoerd. De topiclist is opgesteld aan de hand van het positieve gezondheidsmodel en het Kitwood model om de onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden. De data is abductief geanalyseerd, waarbij zowel een framework analyse met het positieve gezondheidsmodel als een thematische analyse binnen de onderdelen van het framework zijn gebruikt.
Resultaten: Zingen in een koor brengt deelnemers dichter bij elkaar. Ze ervaren steun en hulp wanneer zij voor praktische moeilijkheden staan. Een participatiekoor wordt beschouwd als een vrijblijvend koor dat focust op wat nog wél kan. Mensen kunnen kritisch zijn op hun eigen zangkunsten en ervaren ook prestatiedruk van binnenuit. De meeste koorleden willen graag een mooi optreden neerzetten en daar ook moeite voor doen door middel van oefenen. Het is verrassend voor de mensen met een haperend brein om te zien waar zij samen toe in staat zijn.
Conclusie: Binnen een participatiekoor spelen meedoen, zingeving en mentale gezondheid een belangrijke rol voor mensen met een haperend brein binnen het positieve gezondheidsmodel, terwijl kwaliteit van leven, dagelijks functioneren en lichaamsfuncties minder relevant zijn voor dit onderwerp. Dit kwalitatieve onderzoek heeft ervoor gezorgd dat we de ervaringen met betrekking tot de positieve gezondheid van mensen met een haperend brein die zingen in een participatiekoor beter begrijpen.
Link naar de scriptie van Megan Nederlof.